دو عامل اصلی در عملکرد واقعیت مجازی عبارتند از CPU (واحد پردازش مرکزی، که اغلب به سادگی پردازنده نامیده می شود) و GPU (واحد پردازش گرافیکی، که تراشه اصلی روی کارت گرافیک است). در بیشتر موقعیتها این بسیار شبیه به نحوه کار بازیهای رایانهای سنتی است، اما با تأکید بیشتر بر گرافیک و ورودیهای بیشتر کاربر برای پیگیری آنها.
برای واقعیت مجازی، پردازنده وظیفه ردیابی آنچه در دنیای شبیهسازیشده در حال وقوع است، هر گونه هوش مصنوعی شخصیتی کنترلشده توسط رایانه، ورودی از نمایشگر روی سر و کنترلکنندههای دستی پخشکننده، و غیره را بر عهده دارد. دستههای کارت ویدئویی نمایش بازی و محاسبات مربوط به آن نورپردازی، سایه زدن، جلوه های ویژه و موارد دیگر.
چیزی که VR را به ویژه خواستار می کند این است که نمایشگر هر چشم باید به طور جداگانه ارائه شود زیرا آنها از موقعیت های کمی متفاوت نشات می گیرند. برای ایجاد جلوه ادراک سه بعدی که در تجربه VR یکپارچه است، لازم است. نمایشگر هر چشم نیز وضوح نسبتاً بالایی دارد و برای داشتن احساسی روان هنگام حرکت باید به سرعت تجدید شود.
به دلیل نحوه تقسیم حجم کار برای واقعیت مجازی، باید تعادل خوبی بین CPU و GPU داشته باشید … اما با تاکید بیشتر بر GPU. سطح واقع گرایی در تجربه VR خاصی که استفاده می کنید بر میزان قدرتمند بودن کارت ویدیو تأثیر می گذارد، اما مخصوصاً برای بازی ها و دموهای واقع گرایانه تر، یک کارت گرافیک قدرتمند ضروری است.
سیستمهای حافظه و ذخیرهسازی در رایانه نیز مانند همه برنامههای مبتنی بر رایانه، در عملکرد VR نقش دارند، اگرچه پیچیدگی چندانی در انتخاب آن اجزا وجود ندارد. آنچه در ادامه میآید یک نمای کلی از سختافزاری است که برای واقعیت مجازی و برنامههای مرتبط مهم است.
پردازنده (CPU)
تجربیات واقعیت مجازی بسیار شبیه به بازیها هستند – چه بازیهای آموزشی، سرگرمی یا تعاملی واقعی باشند. VR به عنوان یک صنعت هنوز در مراحل اولیه خود است، اما نرم افزاری که تاکنون دیده ایم شباهت زیادی به بازی های رایانه ای مدرن دارد. فرکانس (سرعت ساعت) از داشتن هستههای زیاد مهمتر است، زیرا بر تعداد محاسباتی که هر هسته میتواند در ثانیه انجام دهد تأثیر میگذارد. بنابراین، سیستمهای واقعی مجازی اختصاصی معمولاً با یک CPU با تعداد هسته کم با بالاترین سرعت کلاک ممکن بهترین کار را دارند.
بهترین CPU ها برای واقعیت مجازی مبتنی بر کامپیوتر (PC VR) کدامند؟
Intel Core i7 13700K 16 Core – تراشههای Core i7 اینتل معمولاً برای بارهای کاری واقعیت مجازی، با تعداد هستههای متوسط و عملکرد مناسب در هر هسته، در جای مناسبی قرار میگیرند. آنها نسبت به مدل های Core i9 ارزان تر هستند و خیلی کندتر نیستند.
AMD Ryzen 7 7700X 8 Core – این یکی از بالاترین سرعت کلاک CPU های موجود است که نزدیک به بالای نمودارها برای عملکرد تک هسته ای و برنامه های کاربردی VR / بازی است. اگر هستههای بیشتری میخواهید (برای برنامههای چندوظیفهای یا برنامههای با رشتهای بیشتر)، مدلهای Ryzen 9 در این خانواده نیز عالی هستند.
از سوی دیگر، رایانههایی برای توسعه محتوای واقعیت مجازی اغلب میتوانند از هستههای CPU اضافی بهره ببرند. البته کمی به بستههای نرمافزاری مورد استفاده بستگی دارد، اما بسیاری از برنامههای دستکاری و رندر سهبعدی با چندین هسته به خوبی مقیاس میشوند. ویرایش ویدیوی استریوسکوپی نیز به اسب بخار زیادی نیاز دارد. بسیاری از توسعه دهندگان و هنرمندان نیز چندین برنامه را به طور همزمان اجرا می کنند و ممکن است نیاز داشته باشند که همزمان با آزمایش نرم افزار VR خود، ابزارهای اشکال زدایی یا سایر برنامه ها را اجرا کنند.
برای کسانی که محتوای VR ایجاد می کنند، به جای لذت بردن یا مشاهده آن، به جای آن به ایستگاه های کاری تولید محتوا و توسعه بازی ما نگاهی بیندازند. توجه داشته باشید که اگر به دنبال یک پردازنده با تعداد هسته بالاتر هستید، نمی خواهید سرعت کلاک زیادی را قربانی کنید. فرکانسهای پایه در حال حاضر اهمیت چندانی ندارند، به لطف پذیرش تقریباً جهانی حالتهای “توربو” در CPUهای مدرن، اما اطمینان از اینکه CPU شما حداقل 3.4 گیگاهرتز را تحت بار نگه میدارد، مهم است. هنگام آزمایش یک تجربه VR، میخواهید مطمئن شوید که برای تعداد کمی از هستههای مورد استفاده، سرعت زیادی دارید.
کارت گرافیک (GPU)
داشتن یک کارت گرافیک قدرتمند برای عملکرد واقعیت مجازی بسیار مهم است زیرا به طور مستقیم بر توانایی رایانه برای همگام شدن با وضوح و نرخ فریم بالا که یک تجربه VR خوب نیاز دارد تأثیر می گذارد. نسخههای عرضه اولیه HTC Vive و Oculus Rift هر دو دارای نمایشگر دوگانه هستند، یکی برای هر چشم، با وضوح 1080×1200. اینها با فرکانس 90 هرتز کار می کنند، که 50 درصد بیشتر از نرخ تازه سازی استاندارد مانیتورها است، و چشم انداز هر چشم کمی متفاوت است، بنابراین در واقع دو نمای مجزا را به جای نمایشگر منفرد و بزرگتر ارائه می دهد.
برخی از نمایشگرهای نصب شده بر روی هد واقعیت مجازی همچنین نیاز به رندر خارج از صفحه نمایش ناحیه ای در اطراف نمایشگر واقعی دارند که هر چشم داده شده است، که به منابع بیشتری از کارت گرافیک نیاز دارد. در اینجا نمودار چهار رزولوشن رایج مانیتور با وضوح موثر HTC Vive برای مقایسه وجود دارد:
چه نوع کارت گرافیکی برای واقعیت مجازی (VR) بهترین است؟
کارتهای گرافیکی مصرفی سری GeForce RTX NVIDIA بهترین توصیه ما برای واقعیت مجازی است. هر چیزی میان رده یا بالاتر، مانند RTX 3060 Ti، به خوبی انجام می شود. اگر از VR با برنامهای حرفهای مانند Autodesk Revit استفاده میکنید، سری RTX A انویدیا نیز گزینه خوبی است. هر چیزی از RTX A4000 در بالا باید برای اکثر هدستهای واقعیت مجازی به خوبی انجام شود، اگرچه اگر هدست شما به این نوع ورودی نیاز دارد، ممکن است به یک آداپتور از DisplayPort به HDMI نیاز داشته باشید.
حافظه (RAM)
واقعیت مجازی (VR) به چه مقدار حافظه نیاز دارد؟
نیازهای حافظه برای تجربه واقعیت مجازی به طور چشمگیری متفاوت است، اما 8 گیگابایت به طور کلی حداقل در نظر گرفته می شود. با این حال، برنامهها و بازیهای جدیدتر شروع به گسترش بیشتر کردهاند و بسیاری از کاربران ممکن است بخواهند نرمافزارهای دیگری را در پسزمینه نیز اجرا کنند. به همین دلیل ما برای اکثر سیستمها 32 گیگابایت را توصیه میکنیم تا فضای کافی برای برنامهها و معیاری برای محافظت در آینده داشته باشیم. برای توسعه دهندگان واقعیت مجازی، بسته به مجموعه کامل نرم افزار مورد استفاده، 64 گیگابایت یا بیشتر را توصیه می کنیم.
فضای ذخیره سازی (درایوها)
بهترین نوع درایو برای رایانه های شخصی واقعیت مجازی چیست؟
به لطف سرعت و قیمت نسبتا مقرون به صرفه آنها، ما به شدت درایوهای حالت جامد (SSD) را برای درایو اصلی که خود سیستم عامل و نرم افزار شما را میزبانی می کند، توصیه می کنیم. سرعت بالای SSD ها به سیستم شما اجازه می دهد تا بارها سریعتر از هر هارد دیسک سنتی بوت شود، برنامه ها را راه اندازی کند و فایل ها را بارگذاری کند. به ویژه، نوع جدیدتر SSD های NVMe از جدیدترین اتصالات مانند M.2 استفاده می کنند و سریع ترین نرخ انتقال را ارائه می دهند.
درایو واقعیت مجازی چقدر باید باشد؟
سپس سوال اصلی تبدیل به ظرفیت می شود. برنامهها و تجربههای مختلف به فضای بسیار متفاوتی برای نصب نیاز دارند: از کمتر از 1 گیگابایت تا اندازههای بالقوه 100 گیگابایت یا بیشتر برای بازیهای نسل بعدی یا تجربههای دنیای باز. برای جلوگیری از خالی شدن مکرر فضا، حداقل ظرفیت 500 گیگابایتی را برای درایو اصلی توصیه میکنیم، اما 1 یا 2 ترابایت انتخاب بسیار مطمئنتری برای اطمینان از فضای کافی برای بازیها و تجربههای چندگانه VR است. ذخیره سازی بیشتر برای انواع دیگر داده ها نیز می تواند اضافه شود – چه زمانی که سیستم ساخته شود یا بعداً.
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با کارشناسان ما از طریق شماره های زیر در ارتباط باشید. 02155958090 09205958191